Met deze zin stal Eberhard van der Laan alle harten van de PvdA-ers in Leidschendam-Voorburg, bij de Nieuwjaarsreceptie 2010 in het Veurtheater. Hij was toen onze speciale gast, bij de start van het nieuwe jaar en de aftrap van de verkiezingscampagne voor de Gemeenteraad.
Zijn bezoek is ons altijd bijgebleven. Niet alleen door de hoge opkomst, maar door zijn bevlogen verhaal waarmee hij ons allemaal stil wist te krijgen. Het was ook een stevig verhaal. De PvdA moest niet bang zijn, uit blijven komen voor onze eigen idealen, stelling durven te nemen! Het zijn uitspraken die nog steeds hun waarde hebben.
Dat was kenmerkend voor Eberhard van der Laan. Hij was op dat moment minister van Wonen, Wijken en Integratie, bij het ministerie van VROM, en daarmee ook mijn minister. Een geweldige vent om voor te werken, heus niet altijd de gemakkelijkste. Hij kon ook knorrig zijn, driftig. Maar met onverzettelijke energie, met humor en met messcherpe analyses, tonnen vol met creativiteit en een buitengewoon gevoel voor rechtvaardigheid. Voor hem was iedereen gelijk. Of je nu medewerker was of topambtenaar. Hoog of laag inkomen. De Baarsjes of de Amsterdamse grachten.
Eberhard was Eberhard. Wat heeft hij veel betekend binnen én buiten de PvdA. Een sociale ondernemer, werk en politiek combinerend. Een ijzersterk bestuurder waar iedereen tegenop keek, maar ook met wie iedereen wilde samenwerken. Hij stond er in tijden dat de PvdA moest opkrabbelen. Hij stond er als minister na het opstappen van Ella Vogelaar. Hij stond er als burgemeester na een zedenzaak op een kinderdagverblijf, met vele ontredderde ouders. Hij stond er. Tussen, naast en boven de partijen.
Eberhard, we zijn er trots op dat je bij onze afdeling bent geweest. We zijn er trots op dat jij PvdA bent. We zijn er trots op dat jij van Nederland was. En we gaan je allemaal missen….
Namens fractie en bestuur
PvdA Leidschendam-Voorburg
Marjan van Giezen
Jochem Streefkerk