De balans in het coalitieakkoord slaat zwaar naar rechts door. 30% van wat deze coaltie wil investeren gaat naar veiligheid. Er wordt bezuinigd op zorg en welzijn. Dagbesteding wordt duurder. Slechts 7% van wat deze coalitie extra uitgeeft gaat naar onderwijs en kansengelijkheid. En een magere 1 procent gaat naar duurzaamheidsvragen. Dit zijn feiten. En ze zijn onbegrijpelijk.
De Partij van de Arbeid zal sociale voorstellen altijd steunen. Asociale voorstellen zullen wij bestrijden. Het coalitieakkoord bevat beide, in een verkeerde balans. En daarom kijken wij scherp naar de voorstellen die dit college zal gaan doen. Wij zijn positief verrast door de opstelling van enkele wethouders, maar zeer op ons hoede als we kijken naar het akkoord.
De eerste vruchten van onze oppositierol zijn er al. Al een jaar spreken wij ons uit tegen de insteek van de gesprekken die de gemeente met uitkeringsgerechtigden gaat voeren. Die gesprekken zullen nu ook daadwerkelijk veranderen: gericht op de mens, niet op het geld. Door een voorstel dat wij samen met GroenLinks en ChristenUnie hebben ingediend en dat unaniem is aangenomen, is dit ook in financieel beleid vertaald. De eerste samenwerking met dit college heeft geloond.
