Door op 28 april 2016

Vrijheid van meningsuiting

 

De afgelopen week werd het nieuws beheerst door de arrestatie van Ebru Umar,  een Nederlandse columniste van Turkse afkomst. Ebru Umar werd in Turkije gearresteerd wegens het feit, dat zij zich in haar columns kritisch heeft uitgelaten over president Erdogan.  De discussie barste in Nederland meteen los of dit nu een terechte arrestatie is of niet en dat in Turkije het niet zo nauw genomen wordt met de persvrijheid. Uiteraard kan ook ik als vrijwillige columnist dit niet voorbij laten gaan zonder hier iets over te schrijven. Het lijkt mij immers, dat hier in Nederland de persvrijheid hoog in het vaandel staat en daarmee ook de vrijheid van meningsuiting. Dit betekent dat iedereen overal iets van moet kunnen zeggen, hoe kritisch dat ook is en dat als iemand het er niet mee eens is, er ook een recht van een weerwoord bestaat. Het feit, dat Ebru Umar in Turkije gearresteerd is en gevangen heeft gezeten en nu nog steeds Turkije niet uit mag is dan ook zeer onterecht. Ook zij heeft het recht zich kritisch uit te laten over in dit geval president Erdogan. Premier Rutte bemoeit zich op dit moment persoonlijk met de zaak en vind zelf, dat de regering hier genoeg aan doet. Het zou onze regering sieren als zij nog meer doen dan alleen de zogenaamde stille diplomatie.

 

Indien de regering het wil, kan zij het zeker voor mekaar krijgen, dat Ebru Umar gewoon Turkije weer uit mag en weer terug kan keren naar Nederland. Hiermee wordt de vrijheid van meningsuiting zeker gediend. Maar ik denk, dat de Nederlandse regering zelf haar kop in het zand steekt en doof is voor kritiek richting hen zelf. Ebru Umar stelt, dat zij zich door Nederland enigszins in de steek gelaten voelt en dat Turkse Nederlanders haar verraden hebben. Dit kan wel eens terecht zijn. Immers ook hier in Nederland wordt het niet zo nauw genomen met de persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting. Ook hier in Nederland zijn er wetten die de vrijheid van meningsuiting torpederen. Misschien heeft de regering dan ook een dubbele agenda. Ze laat haar mooie gezicht naar buiten zien, maar vind eigenlijk de vrijheid van meningsuiting  maar niets. Ook hier in Nederland worden columnisten en journalisten regelmatig aangehouden, omdat zij zich kritisch hebben uitgelaten over politieke personen, bedrijven of andere onderwerpen. Dit is zelfs nog heel recentelijk gebeurd. Op basis van een wet in het wetboek van strafrecht, namelijk artikel 285b lid 1 kan men hier in Nederland letterlijk iedere columnist vervolgen. Dit is voor Nederland een zeer kwalijke zaak.

 

Zowel de regering als het openbaar ministerie en de politie is dan ook veel te verwijten. Het is dan ook een schone taak hier in Nederland onmiddellijk iets aan te doen. Vervolging van columnisten en journalisten zou dan ook gewoon onmiddellijk geschrapt moeten worden. Immers kritiek kan terecht zijn en men kan er dus zijn of haar voordeel mee doen. Personen arresteren, omdat zij kritisch zijn kan echt niet meer in deze tijd. Ik hoop in ieder geval voor Ebru Umar, dat zij spoedig weer in gewone vrijheid haar columns weer kan schrijven, zoals ook ik voor mijzelf hoop dit zelfde te kunnen blijven doen.